Zaprogramowany Umysł – jak usunąć wirusy z naszej głowy

Przeprogramowanie naszego umysłu nie jest proste, ale podejmijmy wspólnie próbę.

Zadanie dla Ciebie

Zadanie to podzieliliśmy na etapy:

1) Wypisz na kartce papieru swoje opinie o sobie ( przemyślenie tu nie wystarczy). Zacznij od tych pozytywnych, jeżeli oczywiście takie znajdziesz. Być może myślisz o sobie: „Jestem nic niewart”. Takie przekonanie nader często towarzyszy nam jak echo – wspomnienie z dzieciństwa. Jeżeli znalazłeś pozytywne przekonania, koniecznie je wypisz na arkuszu papieru. Postaraj się zapełnić całą kartkę A4 – choćby mało istotnymi „komplementami”.

2)Następnie weź drugi arkusz papieru i uczyń to samo, wypisując swoje wady, braki, niedoskonałości. W ten sposób powstaną dwa „spisy treści”. Od Ciebie zależy, czy zechcesz poświęcić sobie dość dużo czasu i pracować z obydwoma, czy wybierzesz tylko ten „negatywny”.

3) Następnie każdej z opinii przeznacz cały arkusz papieru, przepisując nań dane stwierdzenie ze spisu treści. Z każdym arkuszem pracuj w następujący sposób:

Etap 1.

Zastanów się, a następnie zapisz, jakie są, Twoim zdaniem, przyczyny powstania tej opinii. Są to zwykle Twoje doświadczenia z dorosłego życia (począwszy od wieku 15 lat), zwykle te, które dobrze pamiętasz, gdyż wiązały się z powstaniem krytycznej opinii na skutek własnych przeżyć.

Etap 2.

Przeanalizuj swoje dzieciństwo i spróbuj odkryć pierwotne przyczyny powstania opinii. Przeanalizuj, czy w podobny sposób nie myśleli Twoi rodzice, a może słyszałeś podobne opinie w szkole. Sprawdź także inne możliwości. Być może zapytasz starsze rodzeństwo, rodzinę, kolegów i koleżanki z dzieciństwa.

Etap 3.

Odpowiedz sobie na pytanie, czy możliwe jest, by był to jedynie nawykowy pogląd, który obowiązuje siłą rozpędu. Zrób to naprawdę szczerze!

Etap 4.

Zapytaj szanowaną przez siebie i dobrze znającą Cię osobę, czy myśli w podobny sposób o Tobie. Poproś ją o szczerą odpowiedź, czy znajduje u Ciebie schematy działania lub cechy, o które siebie posądzasz.

Etap 5.

Zastanów się, czy chcesz kontynuować stosowanie tego schematu. Dopuszczalna jest tu zarówno odpowiedź „tak”, jak i „nie”, zależnie od Twojej obecnej oceny siebie (chodzi o poszerzenie samoświadomości, nie o automatyczne odrzucenie wszystkiego, co do tej pory o sobie myślałeś!).

Etap 6.

Jeżeli chcesz zmienić schemat widzenia siebie, zapisz kolorowym mazakiem wniosek i cel, który stawiasz przed sobą, np.

Wniosek: Bywam leniwy, kiedy nie chce mi się czegoś robić. Natomiast gdy temat mnie interesuje, jestem zwykle znacznie bardziej błyskotliwy i chętny do działania niż inni. Moja opinia o sobie była nieuzasadniona.

Cel: Nie będę wmawiać sobie, że jestem leniwy, bo to nieprawda. Uważam, że jestem wystarczająco pracowity, gdy chcę, i będę dążył do rozwoju pracowitości.

Rozpisz twoje postanowienia zgodnie z zasadami pracy z celami SMART i wprowadzaj zmiany w życie. W ten sam sposób pracuj ze wszystkimi schematami, które mogą blokować Twój rozwój.

Jeżeli zaś napotykasz trudności w wyznaczaniu celów, być może nie zdefiniowałeś jeszcze podstawowych wartości w swoim życiu. Wspólnie z Tobą zastanowimy się nad nimi w kolejnym wpisie.

Pamiętaj, że z pomocą przyjdzie Ci : Biblioteka SMART9

Jeżeli znajdziesz chwilę czasu zapraszamy Cię na jedno ze szkoleń, które zawiera moduł zmiany własnych nawyków. Aby sprawdzić na jakich szkoleniach zmienisz własne nawyki myślenia o sobie, kliknij link:

BADANIE POTENCJAŁU ROZWOJOWEGO OSOBOWOŚCI PRACOWNIKA W ASPEKCIE ZAWODOWYM

 

 7,763 total views,  1 views today